اخذ اقامت کشورهای خارجی

اقامت در کشورهای خارجی با توجه به مدت زمان اقامت در کشور مقصد به دو دسته تقسیم می شود:

1- اقامت دائم: اقامت دائم به معنی اجازه ی سکونت شهروندان خارجی در کشور مقصد به مدت نامحدود می باشد و افرادی که دارای اقامت دائم هستند، می توانند از اکثر حقوق شهروندی کشور مقصد مانند انجام معامله، استفاده رایگان از خدمات دولتی و غیره استفاده کنند.

2- اقامت موقت: اقامت موقت به معنی اجازه ی سکونت شهروندان خارجی در کشور مقصد به مدت کوتاه و معین است. کسانی که دارای اقامت موقت هستند از حقوق شهروند محدودی برخوردارند و نمی توانند از تمام حقوق شهروندی کشور مقصد استفاده کنند.

ویزا یا روادید مجوزی است که به دارنده ی آن اجازه ی ورود و اقامت برای مدتی مشخص در کشور مقصد را می دهد و انواع مختلفی دارد، مانند ویزای توریستی، ویزای تحصیلی، ویزای کاری، ویزای سرمایه گذاری و غیره

با توجه به هدف متقاضی از سفر به کشور خارجی برای او ویزای مخصوص با مدت اقامت محدود و معین (ویزای موقت) صادر می شود و متقاضی می تواند در طول مدت اعتبار ویزا در کشور مقصد اقامت داشته باشد و با توجه به نوع ویزای صادر شده به تحصیل، کار و غیره بپردازد و با پایان یافتن مدت اعتبار ویزا دارنده ی آن دیگر نمی تواند در کشور مقصد بماند و باید کشور مقصد را ترک کند و به کشور خود بازگردد.

یکی از راه های دریافت اقامت و مهاجرت به کشورهای خارجی، مهاجرت تحصیلی و اخذ ویزای تحصیلی است. متقاضیان مهاجرت تحصیلی و اقامت در کشور مقصد به منظور تحصیل در مدارس یا دانشگاه های کشور مقصد باید ابتدا برای دریافت ویزای تحصیلی اقدام کنند.

این ویزا برای متقاضیانی صادر می شود که قصد شرکت در دوره های آموزشی کوتاه مدت را دارند و مدت اعتبار ویزای آنها معمولا سه ماه است و مدت اقامت در کشور مقصد با توجه به این ویزا حدود سه ماه است.

این ویزا برای متقاضیانی صادر می شود که قصد تحصیل در مقاطع دانشگاهی را دارند که طول دوره ی تحصیل آنها بیشتر از سه ماه است.

دریافت دعوت نامه از سوی بستگان درجه یک مانند پدر، مادر و فرزند یکی دیگر از روش های اخذ اقامت در کشور خارجی است. کشورها برای صدور دعوت نامه و اقامت از این طریق قوانین ساده ای ندارند و سختگیرانه عمل می کنند و میزبان برای اخذ دعوت نامه باید شرایط لازم را داشته باشد.